Inmiddels is het bijna 1,5 jaar geleden sinds ik emigreerde naar Italië. Nog altijd geniet ik elke dag van mijn leven hier aan het Comomeer. Eigenlijk wordt het leven hier in Italië met de dag beter en mooier. Nu ik hier wat langer woon, ga ik ook meer verschillen zien tussen Nederlanders en Italianen. Zelf denk ik dat ik inmiddels voor zeker 90% ‘Italiaanse’ ben.

 Vloeiend Italiaans (bijna)

Dat ik inmiddels zeer goed Italiaans spreek is een punt wat mij meer Italiaanse maakt. Zoals bij vele mensen die emigreren, kom ik soms niet meer op Nederlandse woorden. Het schrijven, praten en ook dromen gaat enkel nog in het Italiaans. Gelukkig werk ik in een internationale omgeving, waardoor ik regelmatig Nederlands, Duits en Engels spreek.

Afwassen op z’n Italiaans

Een ander punt wat mij echt Italiaanse maakt is dat ik inmiddels op z’n Italiaans afwas. Nou is afwassen absoluut geen hobby van mij, maar als ik het doe, gaat het dus op z’n Italiaans. In Nederland wassen we de vaat af en drogen we alles hierna direct af met een theedoek, zonder de zeep eerst van de vaat af te spoelen. In Italië is dit absoluut not-done. Je wast eerst alles af, waarna je alles uitgebreid gaat afspoelen, zodat er geen schuim/zeep meer op de vaat zit. Afdrogen is niet nodig, alles gaat gewoon in een rek boven het aanrecht.

Bidet

Het schijnt dat ik als een van de weinige Nedelanders die naar Italië emigreren het bidet helemaal eigen gemaakt hebt. Waar ik 7 jaar geleden geen idee had hoe deze gebruikt moest worden, is de bidet inmiddels helemaal ingeburgerd.

Naast dat hij handig is om je voeten in te wassen, wordt hij dus gebruikt om je intieme delen te wassen na een bezoek aan het toilet. Heerlijk fris en hygienisch!

 Afspraken

Een ander groot verschil met Nederland is afspraken maken. Nou staan de inwoners van dit land er al om bekend dat ze geen meesters zijn in afspraken maken en op tijd komen. Waar wij in Nederland alles al 2 weken van te voren plannen (minstends), gaat hier alles op het laatste moment. Een avondje uit eten? Dat wordt meestal pas ’s avonds om 19.00 uur afgesproken voor diezelfde avond. En spreek je dan af om 20.30 uur, dan is dat natuurlijk 20.45 uur.

Er bestaan ook Italianen die wel heel precies zijn qua tijd, echter ben ik dan te laat, aangezien ik inmiddels helemaal ingeburgerd ben qua afspraken en tijd ;-). (Uitzondering: het werk)

 Eten

Mijn moeder noemde mij in Nederland altijd al een halve Italiaan, wegens mijn liefde voor pasta en Italiaans eten. Nu ik hier in Italië woon eet ik echter een stuk minder pasta! En nee, ik eet nu niet opeens allemaal Nederlandse gerechten. Niet dat ik het minder lekker vind, maar er zijn zoveel andere lekkere (en gezonde) Italiaanse gerechten!

Qua Nederlands eten mis ik eigenlijk niets. Maar soms is het wel lekker om een keer iets Nederlands te eten. Zo kreeg ik afgelopen zomer een echte Hollandse frikadel speciaal op de camping bij mijn ouders en brachten zij afgelopen week spekbonen mee, gemaakt door mijn oma. Wel ben ik nog steeds gek op de Nederlandse soepen en deze eet ik dan ook nog regelmatig nu ik hier woon.

Qua tijdstip ben ik inmiddels ook wel wat verlaat in vergelijking met Nederland. Gemiddeld eet ik ‘s avonds pas rond 20.00 uur. Maar het komt ook regelmatig voor dat ik pas om 22.00 uur eet, afhankelijk van mijn werk.

Oh, zodra ik in Nederland ben ga ik toch wel wat Nederlandse dingen eten: bitterballen, raspatat en boerenkool met worst! Je snapt het al, een bezoek aan Nederland is niet goed voor mijn inmiddels Italiaanse lijn ;-). Eén voordeel, om 18.00 uur eten betekent dat ik gelukkig nog niet zoveel ‘honger’ heb! 😀

A presto Olanda!